ตอนที่ 13 (วัยใส)

วงดนตรี ของคนผมยาว

ตอนปลายปี 3 (พ.ศ.2531) รุ่นพี่ที่คณะของผมแจ้งข่าวว่า พี่จอน ขจรศักด์ รัตนนิสสัย ดาราดัง พริกขี้หนูกับหมูแฮม ที่ผมชื่นชอบ “กำลังจะทำเพลง น่าจะหาวงแบ็คอัพอยู่” พร้อมให้เบอร์โทรศัพท์บ้านพี่จอนมาเสร็จสรรพ รุ่งขึ้นผมโทรศัพท์ไปหาพี่จอนทันที พี่จอนตอบกลับมาว่า “ยังอยู่ในช่วงที่คุยกับทางค่ายอยู่ ยังไม่มีแผนจะทำเร็วๆนี้หรอก ไปรู้ข่าวมาจากไหน“รุ่นพี่ผมก็นะ...สมกับที่เรียนสื่อสารมวลชนเสียจริง ข่าวมาไวเกิน *

อีกครั้ง ตอนปลายปี4 ผมไม่แน่ใจว่าเป็นรุ่นพี่คนเดิมหรือไม่(จำผิดต้องขออภัย มันนานมากแล้วครับพี่ แต่ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่คนไหนผมก็รักเสมอครับ) ก็แจ้งข่าวอีกว่าจะมีคนทำวงดนตรีเสนอค่าย คราวนี้ผมไม่แน่ใจว่าใครเป็นฝ่ายโทรหาใครนะครับ แต่สรุปการพูดคุยในวันนั้นได้ว่า พี่แกเป็นคนที่เคยร้องนำอยู่วง Royal Sprite ยุคหลัง ชื่อพี่ ดา อยากทำวงดนตรีเสนอค่าย มีสมาชิกที่คุยๆกันไว้แล้วนิดหน่อย มาคุยกันที่ เอไทม์ ได้ไหม? เอาเดโมเพลงอะไรก็ได้ที่เคยทำเล่นๆในห้องนอนติดตัวมาฟังด้วยนะ... ตอนนั้นเป็นเวลาดึกแล้ว พอผมเดินทางไปถึง ได้พบและได้พูดคุยกับพี่ดาสักพัก สมาชิกที่เหลือก็เริ่มเดินทางมาถึง โอโหหห...(ในใจนะครับ) นี่คือศิลปินที่ผมชื่นชอบทั้งหมดเลยนี่ พี่อ๋อ นล สิงหลกะ* ชอบแกสมัยที่ผมไปดูประกวดดนตรี ปีที่พี่แกได้รางวัลมือกลองสมัครเล่นแห่งประเทศไทย พี่อ้อม จากคนคู่ ผมเป็นแฟนเพลงคนคู่จากอัลบั้มแรก จนถึงอัลบั้ม ขนมปังสังขยา (ผมเคยเข้าร่วมประกวดโฟล์คซองคนคู่ที่ทางค่ายและสถานีวิทยุจัดขึ้นกับ โจ้* เพื่อนคณะของผม) คืนนั้นพี่ดาเปิดเทปเดโมเพลงของผมฟัง และตอบตกลงให้ผมเป็นหนึ่งในสมาชิกร่วมวง โดยมีข้อแม้ว่า ต้องไว้ผมยาว (ตอนนั้นยังไม่มีชื่อวงนะครับ เพลงก็ยังไม่มี ค่ายก็ยังไม่มี) 

พวกเรานัดเจอกันประมาณสัปดาห์ละครั้ง หลังๆเปลี่ยนสถานที่เป็น ช่อง11 ใต้ถุนตึก ผมเสร็จจากมหาวิทยาลัยก็เดินออกจากซอยฝั่งวิภาวดีรังสิตแล้วเลี้ยวขวาไปนิดหนึ่งก็ถึง จำได้ว่าพอเปลี่ยนสถานที่นัดหมาย ตอนนั้นผมเห็น ป๊อป* (มือเบส) แล้ว แนวทางของวงแนวทางของเพลงคือ โฟล์คร็อค ผมยาว เพลงที่นัดกันแกะเพื่อที่จะไปซ้อมกันในวันหน้า ก็พวก Take It Easy , Lyin Eyes ของ Eagles และเพลงของ Ronnie Milsap เพลงหนึ่งจำชื่อเพลงไม่ได้ ยังไม่ทันจะได้นัดซ้อมดนตรีกันหรอกครับ ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบปลายภาคชั้นปีที่4ของผม เพื่อที่จะ จบ และรับปริญญาให้แม่ได้ชื่นใจเสียที วันหนึ่งผมกำลังเตรียมตัวจะเดินทางไปทำการสอบให้ทันบ่ายโมงตรง พี่ดาโทรหาผมเกือบๆเที่ยง บ่นอยากได้กีตาร์ Fender Stratocaster ตัวผลิตญี่ปุ่น ที่ผมนำมาเปลี่ยน pickup EMG usa(ซึ่งพื่อนของผมซื้อมาฝากจากฮ่องกง)ตัวใหม่เอี่ยม พี่ดาคุยโทรศัพท์กับผมอยู่นาน สุดท้าย ผมเต็มใจขายกีตาร์ตัวนั้นให้พี่ดา โดยคิดว่าไหนๆก็อยู่วงเดียวกันแล้ว อย่างน้อยก็ยังจะได้เห็นมันไปอีกเรื่อยๆ แต่ผมผิดเองที่นำกีตาร์ตัวนั้นไปส่งมอบให้พี่ดาไม่ได้ เพราะช่วงเวลานั้นถือว่าจวนเจียนที่จะขึ้นรถประจำทางไปสอบไม่ทันแล้ว ด้วยความเป็นเด็ก ด้วยความเกรงใจ และรู้สึกว่าตัวเองไม่เต็มที่กับวง จึงพิจารณาตัวเองด้วยการขอลาออก กล่าวคำร่ำลา แล้วรีบแจ้นออกจากบ้านไปโบกแท็กซี่.

                                          ปัจจุบันกีตาร์ตัวนี้ไม่ได้อยู่กับผมแล้วนะครับ

*ข่าวของรุ่นพี่ผม มาก่อนอัลบั้มพี่จอนออก 3-4ปี

*โจ้ คนเดียวกันกับตอนที่โดนยกพวกปิดห้องชมรมดนตรี

*ทุกวันนี้ผมยังเจอพี่อ๋อตามงานดนตรีร็อคต่างๆ ที่ผมมีโอกาสไปร่วมแสดงอยู่บ้าง

*ป๊อป เคยซ้อมดนตรีกับผมก่อนหน้านั้น2ปีแล้ว กับวงดนตรีที่ไม่มีชื่อ ซ้อมกันไม่กี่ครั้ง วงนั้นมี พี่น้อย (หนวด วงKLD ต่อมาเล่นอยู่กับวง Rock Father และแบ็คอัพศิลปินแกรมมี่อีกมาก) พี่จุ๋ม (เล่นเบสวง บิ๊กโบว์) พี่อ้น (รุ่นพี่ผมที่ม.หอการค้า แต่อยู่คนละคณะ เล่นกลอง) ตอนนั้นผมจำได้ไม่แน่ชัดว่า ทำไมพี่จุ๋มถึงขอตัว แต่พี่อ้นหรือพี่น้อยนี่ล่ะที่ชวนป๊อปมาเล่นเบสแทน
ผมยังเจอป๊อปอีก2-3ครั้งในการร่วมงานกับเจี๊ยบ วรรธนา อัลบั้ม Ticket To The Moon และงานเปิดตัวอัลบั้มของ Eagles

*สรุป กีตาร์ตัวนั้นผมก็เลยไม่ได้ขายให้พี่ดา เพราะผมลาออกจากวงเสียก่อน