ก่อนเปิดห้อง

ห้องเก็บของสำหรับผม ก็คล้ายๆเป็นที่เก็บความทรงจำมากมายหลายอย่าง ของที่ยังใช้ได้ แต่ไม่มีโอกาสได้ใช้ ของที่เสียที่ชำรุดแล้ว แต่มีค่ามากกว่าที่จะทิ้งมันไป ของเก่าๆที่ไม่เข้ากับชีวิตปัจจุบัน กับยุคสมัยที่เปลี่ยนไป รูปภาพ ม้วนเทปเพลงที่เคยแต่งเคยบันทึกไว้ง่ายๆ นานจนลืมไปแล้วว่ามีกี่เพลง เพลงอะไรบ้าง จดหมาย สมุดบันทึกในช่วงชีวิตต่างๆ มีเรื่องราวเกี่ยวกับตัวผมมากมายที่ครอบครัวผมเองก็ยังไม่เคยรู้ นานมากแล้วนะ ที่ไม่ได้เปิดประตูเข้าไปดูมันเลย ลองเข้าไปดูกับผมมั้ย?

*ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเจ้าของรูปภาพประกอบเรื่องราวทั้งหลายมา ณ.ที่นี้ นิตยสาร สื่อสิ่งพิมพ์ ผู้ออกแบบปกอัลบั้มต่างๆ ทั้งภาพที่พี่ๆศิลปินส่งมาให้ ภาพเก่าที่บราเธอร์ , มาสเตอร์ หรือเพื่อนเก่าๆได้ถ่ายเอาไว้ ใครเป็นคนถ่ายบ้างก็ไม่รู้มั่วไปหมด รูปภาพที่มีผม ผมไม่ได้ถ่ายเองอยู่แล้ว แม้บางภาพจะเป็นกล้องและฟิล์มของผมเองก็ตาม


วันอาทิตย์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ตอนที่ 19 (วัยใส)

ช๊อต

                                                                                       กลาง ก๊อต ขวาสุด ผม

หลังจากทราบข่าวเรื่องพี่โต๊ะ ทางวง*ก็ได้รับมอบหมายงานใหม่ทันที นั่นคืออัลบั้มใหม่ของ ก๊อต จักรพรรณ์ อาบครบุรี นักร้องจากโครงการแม่ไม้เพลงไทยอัลบั้มครูสุรพล สมบัติเจริญที่ผมชอบ แต่อัลบั้มนี้เป็นเพลงสตริงวัยรุ่นสมัยใหม่ชื่อ ช๊อต


 หน้าที่ของนักดนตรีแบ็คอัพรับเงินเดือนบริษัทอย่างผมคือ แกะเพลง ซ้อมวง และแสดงคอนเสิร์ต วนเวียนอยู่แบบนี้ เรานัดซ้อมวงกันสัปดาห์ละขั้นต่ำ5วัน วันละ6ชั่วโมงไปเรื่อยๆจนกว่าจะมีงานแสดง บางช่วงงานแสดงชุกถึงขนาดกลางวันกลางคืนติดต่อกันหลายวัน มีเวลาแค่กลับบ้าน อาบน้ำ แล้วออกมาเจอกันใหม่ บางช่วงต้องรับงานแสดงประจำตอนกลางคืนของวงเอง(ไม่ใช่งานแบ็คอัพศิลปิน)ตามที่ระบุในสัญญาของบริษัท เพื่อนำรายได้ส่วนหนึ่งวนกลับเข้าไปในบริษัท ทางวงก็จะได้ค่าจ้างในแต่ละคืนตามแต่ที่บริษัทจะจัดสรรให้นอกเหนือจากเงินเดือนประจำและค่าเหนื่อยจากงานคอนเสิร์ตเป็นครั้งๆ ครั้งละไม่มากหรอกครับ เพราะเขาถือว่าเขามีเงินเดือนให้แล้ว

ก๊อต เป็นศิลปินคนหนึ่งที่พอทราบเรื่อง ก็พาพวกเราไปเลี้ยงอาหารอร่อยๆร้านดีๆเกือบจะทุกครั้งหลังจากงานแสดงเสร็จสิ้น ไม่ว่างานเล็ก งานใหญ่ ออกทีวีหรือไม่ แม้กระทั่งคอนเสิร์ตตามต่างจังหวัด ด้วยทุนทรัพย์ส่วนตัว จนหลังๆพวกเราเริ่มเกรงใจ แต่ก็ไปนะ

                                                                  แถวหน้าจากซ้าย ป๋วย ผม อ๊อด เล็ก ก๊อต แป๋ว

จนวันหนึ่ง พวกเราทราบล่วงหน้าแล้วว่าวันเกิดของก๊อตเพิ่งผ่านไป จึงหุ้นสตางค์กันในวงเพื่อซื้อเค้กวันเกิดให้ก๊อตเป็นของขวัญ เรานำเค้กวันเกิดออกมาตอนบ่ายๆหลังจากซาวด์เช็คที่ผับแห่งหนึ่งเสร็จ วันนั้นเป็นวันที่น่าประทับใจมาก ขอบคุณครับก๊อต ที่มีน้ำใจ ให้ความเป็นกันเองและไม่เคยดูถูกดูแคลนพวกเราเลย

จากซ้าย พี่อู้ด พี่พร ก๊อต แป๋ว อึ่ง ผม เล็ก อ๊อด ป๋วย ติ๊ก





                                                                                พี่มด ผู้จัดการใจดีของก๊อต

*ตอนนั้นผมได้ชวนเพื่อนของผม2คนเข้ามาแทนที่สมาชิกที่ออกไป ป๋วย(แบ็คอัพพี่ธงชัย ประสงค์สันติกับผม) และ เล็ก(อดีตมือกลองวง ฟองสบู่)