เล็กกว่า
(พ.ศ. 2527) ด้วย พี่ไก่ เรียนหนักเพราะกำลังจะจบทันตแพทย์ แอร์
ขอตั้งใจเรียนอย่างเดียวเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ทั้งคู่จึงวาง Daffodil
ไว้ แล้วเดินจากไป ผมกับปูเลือกที่จะทำวงใหม่กับเพื่อนๆที่เรียนอยู่
ม.5 ห้องเดียวกัน หน่อ(เพื่อนๆเรียกว่า เม้าส์) ร้องนำ
,โทนี่ คีย์บอร์ด , ไกร กลอง , ได้เพื่อนต่างห้องมาร่วมอีกคนคือ สมหวัง ( ปัจจุบัน
เป็นใหญ่เป็นโตกันหมดแล้ว ผมจึงคิดว่าควรสงวนนามจริง ) ตอนนั้นภาพยนตร์เรื่อง
วัยระเริง ที่แสดงนำโดยวงดนตรี ไมโคร (ก่อนทำอัลบั้มแรก) กำลังดัง พวกเราชอบ ไมโคร
มาก จึงเห็นพ้องกันว่า จะให้วงของเราชื่อ โมเลกุล*
โมเลกุล มีชื่อเสียงในโรงเรียนพอสมควร งานนอกก็รับอยู่บ่อยครั้ง ใครจ้างเรา เราก็ไป สมัยนั้นสามร้อย ห้าร้อยก็หรูมากแล้ว บางงานไปเล่นให้เขาฟรีๆต่างหาก พวกเราเล่นเพลงของ Grand ‘ Ex , Rockestra , ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ อัลบั้ม แดนศิวิไลซ์ , เพลงประกอบภาพยนตร์วัยระเริง ไปจนถึง คาราบาว งานแสดงที่ได้เล่นประกบวงดังๆในยุคนั้นก็พอมีอยู่หลายงาน แต่งานแสดงที่ประทับใจที่สุดคืองานคอนเสิร์ทที่ศูนย์เยาวชน ไทย-ญี่ปุ่น* ที่ทางโรงเรียนลงทุนจัดขึ้นเอง และคอนเสิร์ตที่เราไปเล่นเปิดวงให้กับ คีรีบูน ที่โรงเรียน ACC คอนเสิร์ตครั้งนั้น ทำชีวิตผมเปลี่ยน.
จากซ้าย ใหม่ ( รุ่นน้อง ม.3
) , ผม , สมหวัง , ปู , หน่อ
*โมเลกุล เคยขึ้นรับรางวัล
เพลงเยาวชนยอดเยี่ยม ที่หอประชุม คุรุสภา ด้วยผลงานเพลง ใส้เดือน เพลงที่แต่ง
และอัดเสียงกันง่ายๆด้วยวิทยุ-เทป ในห้องนอนของปู
*งานคอนเสิร์ทที่ศูนย์เยาวชน
ไทย-ญี่ปุ่น ครั้งนั้นพวกเราเป็นวงเปิดงานให้กับ FeedBack(วงดนตรีที่น่าภาคภูมิใจอีกวงหนึ่งของโรงเรียน
มีพี่ ปอน ธนา ลวสุต ที่ต่อมาทำวง Hydra เป็นมือกีตาร์) , Rockestra
, The Innocent ,ฯลฯ พอลงจากเวที
พวกเราเดินไปขอบคุณมาสเตอร์คนที่รับปากจะคุยกับทีมจัดงานให้วงเราได้ร่วมแสดง
มาสเตอร์ท่านนั้นบอกว่า มาสเตอร์ไม่ได้บอกหรือคุยกับใครให้เลย!
