ดอกไม้ที่ไม่เคยเห็น
Daffodil
(พ.ศ.2526 )คือชื่อของดอกไม้ชนิดหนึ่งซึ่งผมไม่เคยเห็น
และเป็นชื่อวงดนตรีวงใหม่ของผมหลังจาก SkyHigh แตกวงได้2ปี
(ซึ่งระยะเวลาของวงมีความยาวแค่ปีเศษ)เนื่องจากเอ็มถูกรุ่นพี่ในโรงเรียนชักชวนไปร่วมวงดนตรีชื่อ
ฟองสบู่* (ภายหลังทำอัลบั้ม สั่งรัก ออกจำหน่าย1ชุด) ผมเริ่มรู้สึกว่าเอ็มหายไปจากพวกเรา
ทั้งๆที่เรียนอยู่ห้องเดียวกันและไม่ได้คุยกันอีกเลยจนจบการศึกษาชั้น ม.3 ( แปลกดี )
หลังจากที่ผมได้รับโอกาสจากบราเธอร์ ประโยชน์**ให้กลับเข้าเรียนชั้น ม.4 สายศิลป์คำนวน( เพราะผลการเรียนของผมแย่มาก จนบราเธอร์ให้ผมสัญญาว่าจะเลิกเล่นดนตรี จึงจะรับผมกลับเข้าเรียน ) ผมก็ได้คุยกับแอร์ (ได้เรียนต่อสายวิทย์ )เรื่องทำวงใหม่ คราวนี้ได้ พี่ไก่ ( ผู้ตั้งชื่อวง ) และน้าปุ้ม เข้ามาเป็นสมาชิก และได้เพื่อนใหม่ ปู (อำนาจ เตชะอำนวยวิทย์ )ซึ่งเรียนอยู่ห้องเรียนเดียวกับผม พร้อมพี่ชายของปูซึ่งอยู่ในวัยทำงานมาร่วมวง ปูเข้ามาเล่นเบส ผมผันตัวไปเล่นกีตาร์ลีดแบบจริงจัง เพลงที่ซ้อมกัน ก็จะเป็นเพลงของ The Impossibles* , BeeGees และเพลงที่แต่งกันเอง ได้รับการติดต่อให้แสดงในงาน คอนเสิร์ต แผ่นเสียงแตก เป็นวงเปิดให้กับ Try , Pink Panther , สาว สาว สาว ,ฯลฯ ณ. โรงแรม บางกอกพาเลส บทเพลงที่Daffodil ใช้แสดงบนเวทีในวันนั้นอาทิ I’ve Gotta Get A Message To You , Medley BeeGees , ปิดเทอม , ลำนำรัก , เริงทะเล , ใจหนุ่มใจสาว , จูบฟ้าลาดิน , ค่าของคน , ฯลฯ ของคณะ The Impossibles.
จากซ้าย น้าปุ้ม ปู พี่ไก่ แอร์ พี่นัน ผม
*วงดนตรี ฟองสบู่ เป็นความภูมิใจ หนึ่งในสองวงดนตรีของโรงเรียนในตอนนั้น
มีผู้จัดการวงคนเดียวกันกับ ดิ อินโนเซ้นท์ และ ซัคเซส พี่ก้อ ( กอบกิจ ทับทิมทอง
) นักร้องนำ มีโอกาสร้องเพลงคู่ ใจเธอใจฉัน บันทึกเสียงอัลบั้ม 18 กะรัต พี่ตั้ม (ราเมศ มีเมศกุล ) มือคีย์บอร์ด มีโอกาสไปเล่นให้กับวง
ฟรีเบิร์ด , เฌอ เอ็ม มีโอกาสไปเล่นกีตาร์ให้กับ เฉลียง ,
ปั่น ต่อมาออกอัลบั้มของตัวเองในนามวง Twin Peak เล็ก (อดิศร น้อยสุวรรณ )
มือกลอง ผมได้ชักชวนให้เข้าร่วมวงดนตรีแบ็คอัพศิลปินของ บ.แกรมมี่ในปี พ.ศ. 2535
*ก่อนหน้าที่บราเธอร์จะอนุญาตให้กลับเข้าเรียนที่เซนต์คาเบรียล
ผมเข้าเรียนที่โรงเรียนไตรมิตร วิทยาลัยเป็นเวลา1เดือน
ช่วงนั้นได้ทำวงร๊อคกับพวกเพื่อนใหม่ๆที่นั่น ซ้อมกันเล่นๆ ไม่จบสักเพลง
ในช่วงเวลาเดียวกัน แม่ฝากน้าติดต่อกับอาจารย์ของโรงเรียน ศรีวิกรม์
เพื่อฝากผมเข้าเรียน วันนั้นผมกับแม่ไปยืนอยู่หน้าโรงเรียน
หลังจากที่ตกลงกับอาจารย์ท่านนั้นเรียบร้อยแล้ว ผมบอกแม่ว่า กลับกันเถอะ
ถ้าผมเรียนที่นี่ ผมเรียนไม่จบแน่ๆ เนื่องจากเป็นโรงเรียนสหศึกษา
*สรุปแล้ว ผมก็ไม่ได้เลิกเล่นดนตรีตามที่ให้สัญญาไว้กับบราเธอร์
แถมยังได้รับหน้าที่เป็น1ใน 5 เชียร์ลีดเดอร์ของสายสีแดงในงานแข่งกีฬาสีประจำปีของโรงเรียน
*ผมมีโอกาสฟังเพลงของ The Impossibles ครั้งแรกตอนอายุ
4ขวบ ในรถของพ่อขณะที่พ่อขับไปส่งผมที่โรงเรียนอนุบาล ธรรมภิรักษ์ ทุกๆเช้า เป็นระยะเวลา
2 ปีเต็มๆ
ผมร้องเพลงของวงดนตรีวงนี้ได้เกือบทุกเพลงตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
