ก่อนเปิดห้อง

ห้องเก็บของสำหรับผม ก็คล้ายๆเป็นที่เก็บความทรงจำมากมายหลายอย่าง ของที่ยังใช้ได้ แต่ไม่มีโอกาสได้ใช้ ของที่เสียที่ชำรุดแล้ว แต่มีค่ามากกว่าที่จะทิ้งมันไป ของเก่าๆที่ไม่เข้ากับชีวิตปัจจุบัน กับยุคสมัยที่เปลี่ยนไป รูปภาพ ม้วนเทปเพลงที่เคยแต่งเคยบันทึกไว้ง่ายๆ นานจนลืมไปแล้วว่ามีกี่เพลง เพลงอะไรบ้าง จดหมาย สมุดบันทึกในช่วงชีวิตต่างๆ มีเรื่องราวเกี่ยวกับตัวผมมากมายที่ครอบครัวผมเองก็ยังไม่เคยรู้ นานมากแล้วนะ ที่ไม่ได้เปิดประตูเข้าไปดูมันเลย ลองเข้าไปดูกับผมมั้ย?

*ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเจ้าของรูปภาพประกอบเรื่องราวทั้งหลายมา ณ.ที่นี้ นิตยสาร สื่อสิ่งพิมพ์ ผู้ออกแบบปกอัลบั้มต่างๆ ทั้งภาพที่พี่ๆศิลปินส่งมาให้ ภาพเก่าที่บราเธอร์ , มาสเตอร์ หรือเพื่อนเก่าๆได้ถ่ายเอาไว้ ใครเป็นคนถ่ายบ้างก็ไม่รู้มั่วไปหมด รูปภาพที่มีผม ผมไม่ได้ถ่ายเองอยู่แล้ว แม้บางภาพจะเป็นกล้องและฟิล์มของผมเองก็ตาม


วันพฤหัสบดีที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ตอนที่7 (วัยเด็ก )

เม็ดทราย 

หลังจากที่ โมเลกุล เล่นดนตรีเป็นวงเปิดให้กับ คีรีบูน ในครั้งนั้น ไม่กี่เดือนต่อมาก็มีข่าวการลาออกของ พี่โหน่ง (ไกรฤทธิ์ แพสุวรรณ) มือเบส เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมาก เพราะ คีรีบูน ณ.เวลานั้น โด่งดังสุดขีดกับอัลบั้มชุดที่ 3 เพื่อน ไม่กี่วันต่อมาผมได้รับโทรศัพท์จากผู้จัดงานคอนเสิร์ทงานนั้นว่า พี่โหน่ง ฝากตามหาผมกับหน่อ ให้มาร่วมทำวงใหม่ด้วยกัน หลังจากที่ได้นัดคุยกัน ผมตัดสินใจรับทันทีกับโอกาสในครั้งนี้ แต่หน่อไม่แน่ใจ และขอถอนตัวในที่สุด ( จริงๆ ชื่อวง เม็ดทราย ได้มาจากชื่อเพลงที่หน่อแต่ง ) พี่โหน่ง ตาม พี่โหนก (อดีตมือกลอง ดิ อินโนเซ้นท์ และ อินทนิล ) เข้าร่วมวง และหาสมาชิกเพิ่มเติมอีกสามคน เจอร์ (อดิศักดิ์ เอ็ม.คาราอัล ปัจจุบันยังทำงานที่บ.แกรมมี่อยู่หรือไม่ ไม่แน่ใจ )  เจอค (ประกาศิต ประภาสโนบล ) กับ เก๋ (ชัยนันทน์ พรหมมา )นักเรียนดนตรีจริงจังที่สยามกลการ( รุ่นเดียวกับพี่อ้น โสภณ อ้นโต มือคีย์บอร์ด อิสซึ่น ) ข่าวนี้ทำให้วง เม็ดทราย ดังชั่วข้ามคืน ในหมู่แฟนเพลง คีรีบูน ทั่วประเทศ นิตยสารวัยรุ่นหลายฉบับ เช่น เธอกับฉัน , วัยน่ารัก , คิดถึง , Hello , ฯลฯ หรือนิตยสารที่เกี่ยวกับวงการเพลง เช่น สตริง , ฯลฯ ทำการนัดหมายถ่ายรูปวงเพื่อตีพิมพ์ในนิตยสารเหล่านั้น* จดหมายจากแฟนๆ หลั่งไหลมาเป็นกระสอบๆที่ศูนย์กลาง คือบ้านของพี่โหน่ง ทั้งๆที่วง ยังไม่มีผลงานเพลงเลย.



                                                       จากซ้ายบน พี่โหน่ง , ผม , เก๋
                                                       จากซ้ายล่าง พี่โหนก , เจอค , เจอร์


*หลายครั้งที่ผมไม่ได้ไปโรงเรียน(แต่บอกแม่ว่าไป)เพื่อไปถ่ายรูป มีครั้งหนึ่งความแตก เพราะทีมงานนิตยสารนัดถ่ายรูปกันที่ชลบุรี กำหนดการคือ ไปเช้าเย็นกลับ ปรากฏว่าเอาเข้าจริง ทีมงานขยายเวลาทำงานเป็นสองวัน หลังจากนั้นคงไม่ต้องเดานะครับ ว่าค่ำของอีกวัน ผมกลับบ้านแล้วเจอกับอะไรบ้าง - -