ก่อนเปิดห้อง

ห้องเก็บของสำหรับผม ก็คล้ายๆเป็นที่เก็บความทรงจำมากมายหลายอย่าง ของที่ยังใช้ได้ แต่ไม่มีโอกาสได้ใช้ ของที่เสียที่ชำรุดแล้ว แต่มีค่ามากกว่าที่จะทิ้งมันไป ของเก่าๆที่ไม่เข้ากับชีวิตปัจจุบัน กับยุคสมัยที่เปลี่ยนไป รูปภาพ ม้วนเทปเพลงที่เคยแต่งเคยบันทึกไว้ง่ายๆ นานจนลืมไปแล้วว่ามีกี่เพลง เพลงอะไรบ้าง จดหมาย สมุดบันทึกในช่วงชีวิตต่างๆ มีเรื่องราวเกี่ยวกับตัวผมมากมายที่ครอบครัวผมเองก็ยังไม่เคยรู้ นานมากแล้วนะ ที่ไม่ได้เปิดประตูเข้าไปดูมันเลย ลองเข้าไปดูกับผมมั้ย?

*ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเจ้าของรูปภาพประกอบเรื่องราวทั้งหลายมา ณ.ที่นี้ นิตยสาร สื่อสิ่งพิมพ์ ผู้ออกแบบปกอัลบั้มต่างๆ ทั้งภาพที่พี่ๆศิลปินส่งมาให้ ภาพเก่าที่บราเธอร์ , มาสเตอร์ หรือเพื่อนเก่าๆได้ถ่ายเอาไว้ ใครเป็นคนถ่ายบ้างก็ไม่รู้มั่วไปหมด รูปภาพที่มีผม ผมไม่ได้ถ่ายเองอยู่แล้ว แม้บางภาพจะเป็นกล้องและฟิล์มของผมเองก็ตาม


วันพฤหัสบดีที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

กีตาร์ที่ พี่โอม เคยเล่น

ภาพเก่าเล่าความหลัง (พ.ศ. 2534)




Ibanez AR300
กีตาร์ตัวนี้ ผมเห็นพี่แดง (ปฏิภาณ สุขสุทธิ ผู้แต่งเพลง สอบตก วงดนตรี ดิ อินโนเซ้นท์)ใช้เล่นอยู่ที่ร้านอาหารแถวสุทธิสาร กับพี่สาท (สิทธิศักด์ กิจเต่ง ดิ อินโนเซ้นท์, ซัคเซส ) และพี่ต่าย (ซัคเซส) ผมคุ้นตากีตาร์ตัวนี้มาก เพราะตามดู อินโนเซ้นต์ มาตลอด จึงถามพี่แดงว่า “กีตาร์ตัวนี้ของพี่โอม (ชาตรี คงสุวรรณ)รึเปล่าครับ” พี่แดงบอกว่าพี่โอมเคยใช้ แต่จริงๆเป็นของส่วนรวม วงที่อยู่กับผู้จัดการคนเดียวกันก็ใช้วนกันไป “แต่ตอนนี้ สิทธิอยู่ที่ต่าย” ผมคุยกับพี่ต่ายว่าผมอยากได้ เพราะผมชอบพี่โอมมาก แต่พี่ต่ายไม่อยากขาย คุยไปคุยมาอยู่หลายวัน เห็นพี่ต่ายบ่นว่าอยากหากีตาร์ Fender  ผมเลยเสนอว่าผมมี Fender อยู่ตัวหนึ่ง เคยเป็นของพี่อ้วนไมโคร “แลกกันมั้ยพี่?”

พี่ต่าย โอเค


ปัจจุบัน กีตาร์ตัวนี้ไม่ได้อยู่กับผมแล้ว เนื่องจากเอาไปให้ช่างคนหนึ่งทำการ re-fret โดยช่างไม่ยอมใช้เฟรทรุ่นเดิมที่ผมหาไปให้ ผลออกมาเป็นอย่างไร ไม่ต้องเดานะครับ อีกเหตุการณ์หนึ่งคือ เด็กขนเครื่องของผม(สมัยอยู่แกรมมี่ พ.ศ.2535) ทำมันหล่นจากเวทีคอนเสิร์ทความสูง2เมตร ไม่มีร่องรอยอะไรเพิ่มเติมนะครับ เหมือนเดิมทุกอย่าง (ดินที่นั่นนุ่มมาก) แต่ผมใจคอไม่ดี เลยขายไป.